İnişli çıkışlı ruh halleri içindeyim....Mutluluk-mutsuzluk, huzur-huzursuzluk, rahatlık-rahatsızlık, vs. hepsini gün içinde değişik anlarda hissediyorum ilginç bir şekilde...alışığım bu hallerime, çevremdekiler de alışık neyse ki kimse yadırgamıyor...
Sevdiceğin gitmesine 10 gün kaldı...düşündükçe boğazıma, kalbime bir yumru otuyor, nefes alamayacak gibi oluyorum...yani bir an geliyor, nasıl olacak, günler nasıl geçecek, nasıl alışıcam bilemiyorum....sonra diyorum ki kendime sayılı gün çabuk geçer..hani çocuklar kandırılır ya "yatcaz kalkcaz yatcaz kalkcaz şunu yapıcaz" diye, ben de öyle avutuyorum kendimi "işe gidicez gelicez çalışıcaz yaz gelicek sevdicek de gelicek" diye...ama yine de zor tabi benim için...neredeyse 7 aydır her allahın günü beraberiz, iş yerinde, evde, dışarda, tatilde, gece gündüz...ne biliyim işte zor yani...çok şey var içimde ama yazamıyorum, konuşamıyorum..yazdıkça, konuştukça kendimi daha da üzecekmişim gibi geliyor, sonra içime atmanın daha da zor olduğunu hatırlıyorum...ama yakında yazıcam sanırım, hatta hüznümü kusucam...işte..böyleyken böyle...
Yeni bir hafta daha başlıyor...geçen hafta çoook sıkıntılıydım nedense...hatta bikaç kişiyi boğazlamadığım için kendilerini şanslı bile hissetsinler ki neyse geçti gitti..umarım huzurlu, mutlu ve çabuk bitmeyen bir hafta olur (çünkü sevdiceğim gidecek ya) ve en başta bahsettiğim hissiyatların sadece olumlu olanlarıyla dolu olur...
İyi haftalar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder