* bana laf sokulmasından nefret ediyorum.
* gerçekten "tatil" olmayan tatillerden hoşlanmıyorum.
* insanları mutlu etmeye çalışırken mutsuz olmaktan ve çabalarımın boşa gitmesinden nefret ediyorum.
* zorunlu ayrılıklardan nefret ediyorum.
* tatile gitmek amaçlı değilse, erken kalkmaktan nefret ediyorum.
* kafa karıştırmayı ve kafamın karıştırılmasını hiç sevmiyorum.
* hayat felsefesi "saldım çayıra mevlam kayıra" olan insanları sevmiyorum, sevmeme sebebim kıskançlık da olabilir.
* bana sürekli ahkam kesmeye çalışan insanları bir kaşık suda boğasım geliyor.
* mutlu olmayı bilmeyen, her daim suratı asık olan mutsuz insanlarla bir arada olmayı sevmiyorum.
* şu anda, burada, manasızca ve zorunlu bir şekilde bulunuyor olduğum için daralıyorum.
şu anın ve sağımda, solumda oturan insanların karşına geçip uzanıp cenin pozisyonu alsam bana bir huzur verirler mi acaba bir süre sadece sessizlikte tek başıma kalmak istediğimi anlayıp?
nitekim az kaldı "yangın var" diye bağırıcam a dostlar...bi susun!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder