iç seslere kulak tıkamak = huzur

* Bahar geliyor:) Hayret ki Mart ayında havası normalde ultra yağmurlu olan memleketimde, en azından gündüzleri insana bahar mahmurluğu veren yumuşacık bir hava var...bu havalarda insan yanında sevdiceği olsun istiyor...sevdiceğinin kolu beline dolansın, eli elinde olsun, serin hava yüzlerine, omuzlarına vursun, ayakları denizin tadına baksın istiyor...ama tüüüüm bunların olmasına 53 gün var ve bu yüzden de şu yaşadığım aldatıcı bahar günleri bana rehavetten başka birşey vermiyor...bir tek ben değil, herkes öyle...kimsenin kafası bile kalkmıyor neredeyse...bir üşengeçlik, bir uyuşukluk, bir tembellik...sabahtan akşama uyuyim, akşamdan sabaha da kitap okuyim istiyorum...ama en azından baharın son günlerinde de olsa sevdicekle acısını çıkarıcaz bu ruhsuz günlerin...
* Kendimi dinlemeyi bırakınca, en azından içimdeki seslere kulağımı tıkamayı başarabilince pek bir rahat bir insan oluverdim, negzel:) mesela artık tansiyonumu ölçmüyorum, şuram ağrıyor demiyorum çünkü zaten dinlemeyince o ağrı vücudu terk edip gidiyor bir süre sonra...hani olur ya birinin ilgisini çekmeye çalışırsın ama o seni sallamaz, sen de "eee seninle mi uğraşıcam be" der, poponu döner gidersin...benim ağrılar da aynen böyle yapıyor işte...
* Sanırım konsantrasyon bozukluğumu da yavaş yavaş halletmeye başladım...en azından uzun zamandır yapmadığım birşeyi, bir kitaba başlayıp 2 günde bitirebilmeyi başardım...ve işte böylece en sevdiğim dönemime tekrar girmiş oldum ve kitap okuma sezonum açılmış oldu...ben de şöyle oluyor çünkü; baş ucumda her zaman 2-3 tane kitap olur, yatağa girince canım hangisini isterse açar bir bölüm okurum, ertesi gün başka bir kitaba başlarım... ama kitap sezonum resmen açıldığında otomatiğe bağlar, o sıra okumak istediğim veya kaçırdığım ne kadar kitap varsa siler süpürürüm 10-15 tane...pazartesi günü Brida'yı (Paulo Coelho) okumaya başladım ve dün gece bitti...kitap beni içine aldı, sürükledi sürükledi, sonra da yuttu...bayıldım kendisine...neyse, okudukça diğerlerini de yazarım buraya...

* Yaz'ı düşünüyorum hep...nerelere gitsek, nereleri gezsek diye...hayal kurmak güzel...bütün bunları birlikte yapmak istediğin adamın da aynı şeyleri düşlediğini bilmek güzel...birkaç ay önce evlenen arkadaşım E.'nin 1 Temmuz'da düğünü var ve ona göre bu tarihe çok az zaman kaldı ve iki ayağı bir pabuca girdi hazırlıklar aşamasında...Mayıs sonlarına doğru doğum yapacak 2 arkadaşım var, birisi F. ...onlara göre de çok az zaman kaldı doğuma, yeni hayatlarına...peki 17 Mayıs sevdicek ve benim gözümde neden bu kadar uzak ki...başka bir yöntemi olmalı zamanı hızlandırmanın... ama ne???
İşte böyle....pek kaydadeğer birşey yazamadım, farkındayım ama bu seferlik böyle olsun...
Hadi byeeeee...