2 aydan daha az bir zaman kaldı gitmene. Sonra ne olacak, ben onun derdindeyim. Sana ne olacağı belli de, bana ne olacak onun için tasalanıyorum. Kiminle gözümü açıp, kiminle kapatacağım? Kiminle gezip tozacağım? Kime yapacağım nazımı, şımarıklığımı? Kim bana "ben senin hep yanındayım" diyecek de "yine mi geçen yılki gibi hastalanıyorum acaba" dediğimde aklımdan silip atacak bu kötü hisleri? Kimin omzuna koyacağım başımı, kimin yanında olabilmek için tek ayağımın üzerinde bin yalan söyleyeceğim? Gündüzlerim, gecelerim kiminle geçecek? İş yerime kim anlam verecek de ben istekli bir şekilde gideceğim oraya? Kiminle oturup film izleyeceğim en romantiğinden, kime anlatacağım heyecanla okuduğum kitapları? Kim elimden tutacak mutsuzken, kim tutup kaldıracak yere düşecekken? Kimin boynunda FD dinleyip ezberlemeye çalışacağım şarkıların sözlerini? Kiminle 2 gün için bile olsa buradan kaçma planları yapacağım? Kiminle gülüp kiminle ağlayacağım ben söyle! Boşuna değil omzundayken, yanındayken, gözlerine bakarken, söylediğin şarkılarda dudaklarını okurken gözümden süzülüp yastığını ıslatan yaşlar. Kendini benim yerime koy ki şu anda senin dışında neler yaşadığımı en iyi sen biliyorsun. Evet dediğin gibi hep şükrediyorum benim olanlar için ama elimden gidecek olanlar için üzülmemek elimde değil. Bilemiyorum ki zaman neler götürecek bizden, neler getirecek bize. Hayal kuramıyorum ki sonrası için. Elim kolum bağlandı sonrasını göremediğim için...Ha gitmesen de bilemeyiz tabii neler yaşayacağımızı o ayrı. Ayrıca da bir mucize olamayacağına göre gidilecek oraya ve sonrasını bekleyip göreceğiz. Benim şu an yaşadığım hisler uykunun en tatlı yerinde uyandırılmak gibi, oyunun en güzel yerinde derse girmek zorunda olmak gibi, en sevdiğin oyuncağının arkadaşın tarafından kırılması gibi, tam "tam" olmuşken yarım kalmak gibi...İşte böyle hallerdeyim, o değil de keşke bunlar söz konusu bile olmasaymış...zaman doğru zaman olsaymış...
Böyleyken böyle...
http://fizy.com/#s/1ajf3l
Bu da sana gelsin yine...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder