bayram öncesi Külkedisi...

Bayram öncesi, geç kalkılmış, işe gidilmemiş, temizlikçi abla bu hafta gelemediği için deliler gibi temizlik yapılmış, sadece sigara almak için dışarı çıkılmış, bol bol sevdicek düşünülmüş, özlenmiş hatta kokusu burunda tütmüş bir gün...aslında manasız bir gün...ne zamandır temizlik yapmamıştım ve temizlik yapmanın kafamı nasıl boşalttığını, bana terapi gibi geldiğini unutmuşum. Bugün 4 saat süreyle bunu hatırlamam ve bu zaman zarfında hiçbir şey düşünmediğimi, dert etmediğimi fark etmem güzel oldu. Böyle de psikopat bir insanım işte, elimdeki elektrik süpürgesinden, toz bezinden ve viledadan zevk alabilen, içine Külkedisi kaçmış bir insanım...

Dün, üniversiteden bir arkadaşım buraya geldi annesi ve kocasıyla birlikte.Gündüz ve gece 2 seans halinde onlarlaydık F ile...Aradan onca yıl geçmiş ve son görüşmemizden beri 4 yıldan fazla olmuş olmasına rağmen hala aynı şeylere gülüyor olabilmek, hayatlarımızı kaldığı yerden özet geçmek ve geleceğe dair görüşme buluşma planları yapmak güzel...Yalnız bir şey var bize büyüdüğümüzü, artık üniversite yıllarındaki umarsız delidolu insanlar olmadığımızı hatırlatan; artık eskisi gibi kahkahalar atamıyoruz...Hepimizin omzuna çökmüş hayatın ağırlığı...yine de yerine yenilerini çok da koyamadığımız eski dostlarla bir arada olmak, konuşmak, hatırlamak güzel...

Sevdicek, ailesinin yanına gitti bayram dolayısıyla...ben de onu özlemekle meşgulüm bir yandan...aslında 20 gün sonra başlayacak 6 aylık yokluğuna prova yapıyorum sanki...gerçi o zaman bir müddet telefon kullanamayacağı için sesini bile duyamayacağım ama herşeye alışıldığı gibi buna da alışacağız artık..sonuçta yapacak birşey yoksa kabullenmekten başka seçenek de kalmıyor sanırım...bekleyeceğiz, göreceğiz birlikte olamadığımız günlerin nasıl geçeceğini ve inşallah ayrı yerlerde aynı planları yapıyor, aynı hayalleri kuruyor olacağız sonrası için, sonramız için...

Şu sıralar para pul sorunlarımı dert eder oldum...kafamda sürekli hesap kitap yapıyorum. İnsan ne kadar çok para kazanırsa o kadar çok gideri mi oluyor bunu anlamaya çalışıyorum ve acaba ben para harcama konusunda nerede hata yapıyorum diye hayıflanıyorum..Tabii "amaaaan tek derdimiz para olsun, yeter ki gönüllerimiz hoş olsun" moduna da giriyorum arada ama yok yani...dert edilecek boyuta gelmiş durumda benim bütçe, acilen birşeyler yapmam, durumu düzeltmem lazım...yoksa bu gidişin sonu son değil...ha öte yandan "daha ne kadar fazla çalışabilirim ki?" sorusunu da sormuyor değilim kendime...neyse can sıkıcı bir konu ve yazdıkça da içim daralıyor...

Yarın bayram. Geçen bayramı Ankara'daki ablamın yanında geçirmiştim, bu bayramı da buradaki ablamın yanında geçireceğim...yine aile saadeti, yine gezme tozma yok yani...ama yine de iyidir bayramlar benim gözümde.."ayyy bayramlar ne sıkıcı" vs diyen insanlara da kızıyorum ayrıca...sonuçta sevdiğin insanlarla olursun bir şekilde ya da olamıyorsan da sevdiğin birşeyler yaparsın tatil olduğu için, haa hiçbir şey yapamıyorsan evinde oturur kafa dinlersin...yani her halükarda sıradan günlerden daha iyidir...tabii geçen bayramı da aile eşrafıyla birlikte geçirdiğim için gönül isterdi ki şöyle güzel bir yere gideyim sevdicekle ve arkadaşlarımla, kafamı dinliyeyim, vereyim enerjiyi toprağa...ama elimde olmayan sebeplerden dolayı olamadı...inşallah gelecek seneye, önceden yapılmış planlarla, eğlenceli bayramlar geçirebilirim..nitekim evde yapılan her el öpme seremonisi bana daha sabahın ilk saatlerinde babamı hatırlatıyor ve içimi buruyor...öyle ezik büzük oluveriyorum bir anda, bayramın ilk günü de öyle geçiyor...neyse...

Herkes, istediği şekilde ve istediği kişilerle mutlu ve huzurlu bir bayram geçirir umarım, zorunluluktan değil, içten geldiği için yapılır yapılacaklar inşallah...

İyi bayramlar...