26 Ağustos 2010 Perşembe

God loves me but...

Allah beni sever evet biliyorum.Buna şu 31buçuk senelik hayatımda binlerce kere şahit oldum, yaşadım, önümde karanlıktan başka hiç bir şey göremediğim zamanlarda hep bir ışık, bir yol göstermiştir bana, şükürler olsun.Ama işte ama'sı var. Hayatıma bakıyorum, nereyi, kimi tutsam elimde kalıyor ne yazık ki.Hep bir trajedi, hep bir şanssızlık hikayesi.Geçmiş, bugün, gelecek hepsi birbirine karışmış sanki.Çocukluğumu da hayal meyal hatırlarım ben, nedense de hatıralarım arasında baş köşede hep kötü olanlar vardır.Ailemi düşünürüm sonra, ölenleri, hayatta kalanları, hayatta kalanların ellerinde kalanları.Hayatıma girenleri düşünürüm, gidenleri, kalanları, hep var olacak olanları.Şükretmeyi, yetinmeyi bilirim aslında diyorum ya hep yolum açılır benim tam kapanacakken, en umutsuz zamanımda da bi umut ışığı belirir.Ama, ama işte bilemiyorum.Mutsuz olmayı sevmiyorum, istemiyorum.Ama elimde değil işte.Tüm kainat benim omuzlarımda bir yük sanki.Sanki ben olmasam ailemdeki hiç kimse hayatlarını sürdüremeyecek. Bu, kendimi bi bok zannetmemden değil gerçekten öyle olduğundan.Dibe vurup ölmeyi istediğim zamanları biliyorum.Sonra da öyle hissettiğim için "Allahım nolur benim bu isteklerimi kaale alma" diye yalvarıp böyle düşünmeye tövbe ettiğim zamanları.Her daim kendimle çelişki içindeyim ben, anlaşılacağı üzere dengesiz bi bünyem var.Fena bi durumla karşılaşınca, o durum hiç bitmeyecekmiş gibi gelir ya insana bende bu süreç biraz uzun sürüyor sanırım, hemencecik sürünme moduna geçiyorum, toparlanmam zaman alıyor.Ya da tam tersi oluyor; on dakika dibe vurup onbirinci dakikada bişeyin ya da birinin beni gazlamasıyla kuşlar böcekler moduna geri dönüş yapabiliyorum.
Şimdi bunları niye yazdım.Aslında yazının başında kafamda bir sürü şey vardı gönlümü kabartan, beni ağlama derecesine getiren..ama farkettim o kadar çoklar ki hangi birini yazsam, hangi birinden başlasam bilemedim.Böylece saçma sapan, karmakarışık bişey yazmış oldum.Ben biliyorum ya ne demek istediğimi, ne yaşadığımı, ne farkeder...Kıçımıza buzlu badem sokmuyoruz, orası kesin...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder