26 Ağustos 2010 Perşembe

"why does it always rain on me???"

http://fizy.com/#s/1lv3i0

Sevmeye yeteneksiziz demişti Teoman ben de mutlu olmaya yeteneksizim demek istiyorum.Hatta mutsuzlukla, hevesin kursakta kalmasıyla, yarıda kalmakla, yetememekle ilgili bi ton cümle sıralamak istiyorum şu an.Ama enerjim yok sanırım.Şöyle özetliyim: Sıradan ama keyifli geçen uzun bi günün ardından eve gelinir, yemek yenir, anneyle hoş beş yapılır, sonra sevilen bi dostun evine gidilir kakara kikiri yapılır, sohbet edilir, günün stresini attım, oh ne ala ben şimdi mışıl mışıl uyurum düşünceleriyle serdar ortaçtan "kara kedi gireceğimize aramıza seni şöyle alalım otur yakınımıza" dinlenerek salak bi gülümsemeyle eve gelinir, evde suratını asmış, kendini de doldurmuş, çemkirmeye hazır bir anne kapıyı açar, ne oldu diye sorulunca arka arkaya akşamları bari evde olunmamasıyla ilgili bin bir sitemi bin bir ah işitilir, iyice dellenmesin diye laf da söylenemez sadece yatağına uğurlanır, sonra da Allahım ben hiç mi iyi bişey yapmıyorum, hiç mi faydam dokunmuyo anama diye bi suçluluk duygusu, bi burukluk kaplar insanın içini, psikolojisi zaten her an bozulmaya meyilli olduğu için bi anda huzurdan sıkıntıya döner, sonra da kendini blog yazamaya çalışırken bulur. İşte mutsuzluk bu gece budur.
ps. kendime teselli: en azından psikolojimi bozacak bi anneciğim var, olmayanlar napsın?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder